Më poshtë po botojmë një artikull nga gazeta Sot/Adriatik Doçi mbi kërcënimin shumë serioz të përjashtimit të Shqipërisë nga Këshilli i Evropës si pasojë e mos-respektimit të të drejtave te pronësisë . Ne kemi raportuar mbi këtë paralajmërim rreth një vit më parë.
Ndryshe nga shkrimi i mëposhtëm, ne mendojmë se fatkeqsisht asnjë qeveri deri më sot nuk ka pasur vullnet politik për zgjidhjen e çështjes së pronave.
Ligji 7501 ishte zbatim, nga Ramiz Alia, i politikës së Katovicës që kishte për qëllim të ngatërrojë një popull dhe të mundësojë pasurimin e “elitave” në pushtet.
Fatkeqsisht thelbi i kësaj politike anti-pronë dhe anti-pronar është zbatuar gjatë këtyre 20 viteve të fundit nga të gjitha forcat politike që kanë ardhur në pushtet.
“Pendimet” e radhës (Majko, Dokle, Berisha, Mediu….etj.) duhet të shoqërohen me masa konkrete që të bëhen të besueshme! Përndryshe mbeten lojë politike për të shtyrë pafund zgjidhjen e problemit të pronave.
Masat konkrete janë: respektim në legjislacion dhe praktikë i neneve 181 dhe 41 të Kushtetutës, abrogim ose korrigjim i ligjeve antikushtetuese si 7501, dhe thjeshtim i legjislacionit. Prej mëse një viti ne i kemi propozuar politikës dhe shtetit shqiptar një projektligj të vetëm i cili zëvendëson morinë e ligjeve ekzistuese kontradiktorë dhe pjesërisht antikushtetues. Eshtë koha që ky projektligj të studjohet seriozisht dhe të adoptohet nga Parlamenti.

Fatura dhe pasojat e korrupsionit të qeverisë së kaluar me pronat, trojet dhe zonat turistike, rrezikon të përjashtojë Shqipërinë nga Këshilli i Evropës si dhe nga Konventa Evropiane e të Drejtave dhe Lirive Themelore të Njeriut. Pamundësia
financiare e qeverisë aktuale për të zbatuar vendimet e Gjykatës së Strasburgut për pronat, e ka futur vendin tonë në një hulli të rrezikshme, ku pritet të përballet me sanksione të forta. Vendimet e pazbatuara, të trashëguara nga qeveria Berisha, tashmë janë kthyer në bumerang. Përballë kësaj situate, një delegacion me krerët e agjencive dhe të institucioneve për çështjen e pronave, kanë zbarkuar me urgjencë në Strasburg për të negociuar lidhur me afatet e prera për zbatimin e vendimeve të Gjykatës së Strasburgut, shumica e të cilave janë në favor të ish-pronarëve dhe kundër administratës dhe gjykatave të shtetit shqiptar.